شرحی بر مسابقات فرهنگی هنری آموزش و پرورش

این مطلب رو خیلی وقت پیش باید می‌نوشتم. اگه دانش‌آموز بودید یا هستید؛ با این مسابقات آشنایی دارید. مسابقاتی که وقتی اسمش رو می‌شنوید یاد سرودهای دسته‌جمعی و تئاترهای اغلب لوس و بی‌مزه دهه فجر می‌افتید ولی واقعیت ماجرا چیز دیگه‌ایه. به دلیل درازا و پهنای این موضوع، این شرح روایت و نقد رو در قالب 3 پست منتشر خواهم کرد.

برای شروع، بهتره با توضیحی درباره ماهیت این مسابقات و اتفاقاتی که در طول مراحل مختلف میفته شروع کنم در مطلب دوم از سیر تا پیاز رشته‌ای که خودم شرکت کردم (وبلاگنویسی) خواهم نوشت و مطلب سوم هم به پیشنهادات و انتقادات و داد و بیداد و گیس و گیس‌کشی اختصاص خواهد یافت!

• اصلا چهارتا نقاشی و آبرنگ بازی مسابقه میخواد؟

اولا که مسابقات فرهنگی هنری فقط نقاشی و آبرنگ‌بازی نیست. این مسابقات در حوزه‌های هنرهای نمایشی، دستی و تجسمی، رسانه و فضای مجازی، ادبی و پژوهشی و در نهایت هنرهای آوایی برگزار میشه. طبیعتا هر کدوم از این حوزه‌ها رشته‌های متعددی داره مثلا هنرهای آوایی شامل سرود، تکخوانی، تک‌نوازی‌ها و همنوازی (به ازای هر ساز یه رشته مجزا) و . میشه. (لیست کامل رشته‌ها)

ثانیا اینکه بله مسابقه می‌خواد. این مسابقه‌ها مهم‌تر از جو رقابتش بوجود اومدن آشنایی هست. متاسفانه یا خوشبختانه این جشنواره تنها فرصتی هست که آینده‌سازهای هر رشته (در صورت راهیابی به مرحله حضوری و کشوری) میتونند با هم ملاقات داشته باشن. همینطور افراد میتونن توانایی‌های خودشون رو با هم مقایسه و ضعف و قوت‌ها رو بهتر پیدا کنن. از طرفی اگه این ارتباط بعد از مسابقات هم ادامه داشته باشه؛ میتونه زمینه‌ساز همکاری‌های موثر بشه. البته آموزش و پرورش نچندان عزیز ما راه زیادی تا رسیدن به این آرمان داره اما همین الانشم هم این مسابقه اثرات مثبت زیادی داشته!

• ساز و کار مسابقات به چه صورته؟ مراحل؟ داوری؟

خدا روزی رو نیاره که گیر افراد بی‌اطلاع (سعی کردم به محترمانه‌ترین شکل ممکن توصیفشون کنم!) بشید. خب من پارسال اولین بار بود که شرکت می‌کردم و تقریبا از هیچی خبر نداشتم. مسئولین محترم مدرسه و آموزش و پرورش هم ظاهرا تجربه اولشون بود و یه مشت ناشی دور هم جمع شده بودن و حاصلش 4 تا رتبه کشوری از شهرستانی نچندان پرامکانات شد.

و اما مراحل:

1. مرحله اول ، مرحله آموزشگاه هست. آموزشگاه‌ها مجاز به ارسال تعداد افراد مشخصی هستن و طبیعتا اگه متقاضی بیشتر باشه (که نیست معمولا) باید مسابقه برگزار کنند. این مرحله بی‌سر و ته‌ترین مرحله‌ست. جدی نگیرید!
2. مرحله منطقه/شهرستان. با توجه به اینکه محل ست شما منطقه داشته باشه یا نه، توی یکی از اینا شرکت می‌کنید. توی این مرحله اگه شما آثار اجرایی (موسیقی، نمایش و امثالهم) داشته باشید؛ باید یه فیلم با حضور خودتون و معرفی‌نامه بگیرید و روی سی‌دی چیزی رایت کنید و از طریق مدرسه برای آموزش و پرورش ناحیه بفرستید. توی این مرحله داورهایی که با توجه به شانس، محل ست و رشته انتخابی شما میتونن توانا باشن یا نباشن، اثر شما رو داوری میکنند. (من که رشته وبلاگنویسی بودم مدرسه ازم خواست وبلاگم رو بریزم روی سی‌دی تا بفرستن اداره! بله سطح درکشون از وبلاگنویسی در همین حد بود. خلاصه اینکه پیر می‌شید تا مسابقه تموم بشه :) )
3. مرحله استان. خب اگه مرحله شهرستان رو قبول بشید؛ در صورتی که اثر قابل اجرا داشته باشید ازتون درخواست میشه تا دوباره و با راهنمایی‌های داوران و اساتید اثر رو ضبط کنید تا با کیفیت بهتری برای داوری استانی فرستاده بشه. اگرم آثارتون مثل وبلاگنویسی باشه؛ ممکنه یه نفر از آموزش و پرورش باهاتون تماس بگیره و بهتون توصیه کنه که وبلاگتون رو حتما بروز نگهدارید و قشنگش کنید (مگه لباس عروسه آخه!)
4. خب داوران محترم استانی بعد از اینکه زجرکشتون کردن و تقریبا از اومدن نتایج ناامید شدید؛ نتایج رو اعلام می‌کنن. از هر رشته چند نفر به عنوان نفر اول اعلام میشن. (که اگه شما هم اول شده باشید؛ دوباره همون فرد از آموزش و پرورش این‌بار شما رو حضوری دعوت میکنه و بهتون توصیه می‌کنه که همچنان به قشنگ کردن وبلاگتون ادامه بدید!) البته اینجا همونجاست که نباید خوشحال باشید که تشریف می‌برید کشوری! چرا؟ به این دلیل:
5. مرحله غیرحضوری کشوری! توی این مرحله احتمالا بدون اینکه کسی به شما خبر بده چه اتفاقی داره میفته، آثار شما فرستاده میشه برای داورین کشوری. (این بار اگه از رشته‌های اجرایی باشید دیگه فرصت ترمیم اثر نخواهید داشت پس نهایت تلاشتون رو توی همون اثری که برای استانی میفرستید بکنید) پس از یه مدت نسبتا طولانی، لیست افراد راه‌یافته به مرحله بعد اعلام میشه (البته بدون رتبه‌بندی). تعداد افراد قبولی در هر رشته متفاوته (رشته‌های ادبی، رسانه و فضای مجازی، مقاله‌نویسی و . که بصورت کارگاهی برگزار میشن تعداد قبولی‌های بیشتری خواهند داشت.)
6. مرحله حضوری کشوری. و بالاخره the winter is here. این مرحله تنها مرحله‌ای هست که بصورت حضوری برگزار میشه. یه شهر به عنوان برگزار کننده انتخاب و پذیرفته‌شدگان از سراسر کشور فرستاده میشن (تابستون 97 به علتی که هیچ‌وقت نفهمیدیم دوره توی تهران برگزار شد)

• مرحله کشوری چه خبره؟

خب بستگی داره رشتتون چی باشه! اگه جزو رشته‌هایی که اجرا دارن باشید؛ احتمالا تعدادتون کم خواهد بود و فقط اجرا خواهید داشت. اگه رشته‌هایی باشید که کارگاه دارن؛ توی تیم حداقل 20 نفری قرار خواهید گرفت. سنجش شما همزمان با آموزش انجام میشه. به عبارتی اساتیدی انتخاب میشن که همزمان با آموزش مفاهیم و نکات لازم، از شما سنجش هم به عمل بیارن. مرحله کشوری در طی چند روز انجام میشه. جدا از بحث خود مسابقه، برنامه‌های فوق برنامه هم در نظر گرفته شده که ممکنه لذت بخش باشه. اینجا همونجاییه که شما با یه عالمه دوست خوب از سراسر کشور آشنا میشید! در نهایت هم اختتامیه برگزار و نتایج اعلام میشه!

پی‌نوشت‌ها:
1. توضیحات تکمیلی درباره مرحله کشوری رو در یه پست جداگانه مینویسم!

2. برای نجات جان، حفظ سلامت روح و روان و پرهیز از انقراض بشریت، از بلندگوهایی که توی افتتاحیه و اختتامیه هست فاصله بگیرید! جوری صدای بلندگوها رو بلند میکنن که از مریخ هم شنیده میشه :)

3. اگه شما هم توی اینجور فستیوال‌ها شرکت کردین و تجربه‌ای دارین به اشتراک بذارید! اگرم در شرف شرکت هستین و سوالی دارید حتما بپرسید!